10.12.2008

Нар нэг л өөрөөр тусч, салхи зөөлнөөр үлээнэ. Хаашаа ч хамаагүй алхмаар. Алхаад л баймаар. Гэвч ганцаар алхаад би туулах замаа барахгүй нээ. Заримдаа толгойд хачин бодол орно. Дэндүү их гуниад ганцаараа баймаар. Зүггүйтэж хэрэг таримаар. Хэн нэгэн үл таних хүнийг ажиглаад л баймаар.
Заимдаа дэндүү их жаргалыг надад өгсөн юм шиг. Тэр их жаргал надад ахдах шиг. Нүдэнд харагдаж буй бүх юмс тунгалаг, гэрэл гэгээтэй санагдана.
Заримдаа бороонд норж хэн нэгнийг хүлээмээр. Хайраасаа ичилгүй "БИ ГАНЦХАН ЧАМД ХАЙРТАЙ" гээд хашхирмаар. Хэдэн цагаар ч хамаагүй болзсон газраа хүээмээр.
Одоо надад амьдрал яг л тоглоом шиг санагдана. Хатуу бас амттай тоглоом. Янз янзын сайн муу хүмүүстэй ямар их таарна гээч. Амьдралд аз жаргал өгөхөөс садаа болох нь ихэнх. Давж гарах ёстой тэр муу хүмүүсийг бас амьдралын том давааг. Би тэвчээртэй. Бүх л зовлонг сөрж зогсох тэвчээр надад бий. Тэвчээрийг минь харин амьдрал шалгана.
Хувь тавиланд би итгэдэг. Учирах ёстой бол учрана. Харин үгүй бол яаж ч нийлэх гэж хичээгээд хэзээ нэг өдөр сална. Хувь тавилан минь шулуун дардан байгаасай гэж хүсэхгүй ээ. Зөвхөн аз жаргалтай төгсөөсэй, адал явдлаар дүүрэн байгаасай л гэж хүснэ. ...тэй амьдруулахгүй байсан ч хамаагүй намайг хааяа дурсдаг байгаасай.

No comments: